22 Şubat 2011

22 Şubat - Terry Riley

Son günlerde belli albümleri tekrar tekrar dinliyorum, iki tanesinden geçen hafta bahsetmiştim. White Lunar'dan bir parça çalarım diye düşünüyordum hatta, şimdi farkettim ki bunu da atlamışım (gelecek haftaya söz). Bu sefer bahsedeceğim isim Terry Riley ve hiç adetim değildir ama 19 dakikalık bir parçaya yer verdim programda! (biraz mini çakal olarak da görülebilir tabii, 5-6 farklı parça yerine bir tek parça ile yırtmak falan)

Her neyse, bu Terry Riley yaptığı müzik ile özellikle 60'larda oldukça ses getirmiş ve Soft Machine, The Who gibi grupları doğrudan etkilemiş bir müzisyen - The Who'nun Baba O'Riley parçası ismini ondan alıyor (A Rainbow In Curved Air'i dinleyince neden olduğunu anlayacaksınız eminim). Bu eser 1969'da yayınlanmış (yayında 67 demişim, geçmiş olsun), tam da o dönemin ruhunu yansıtıyor, eminim o zamanlar ilk kez dinleyenler bizim şu anda hissettiğimizden çok daha farklı şeyler hissetmişlerdir. Yeni, farklı, organik ve sıcak ama aynı zamanda oldukça elektronik, karmaşık bir müzik, 2001'i hatırlatıyor biraz. "Tape delay" denilen analog efekt aletini kullanılmış yoğun bir şekilde (günümüzde kullanılan echo / delay ünitelerinin babasıdır bu, Pink Floyd falanda çok kullanmıştır). Ve müziği üreten aletler batılı  ama müzik oldukça yoğun doğu etkileri taşıyor, Hindistan, Endonezya, gamelan müzikleri...

Son günlerde yatmadan önce bunu dinliyorum işte :)


22 Şubat 2011 Alçak Basınç

Gruff Rhys Sensations In The Dark
Toro Y Moi Still Sound
Amadou & Mariam La Réalité
Radiohead Morning Mr Magpie
Cut Copy Hanging Onto Every Heartbeat
Destroyer Poor In Love
Adele Set Fire To The Rain
The Black Keys The Only One
Console My Dog Eats Beats
Bob James Take Me To The Mardi Gras
Terry Riley A Rainbow In Curved Air
.

1 yorum:

Kate dedi ki...
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.