Burada uzun uzun anlatamayacağım ama benim için üzücü bir hikayesi var Ayo'nun... Kendisini şöyle güzel bir konserde kanlı canlı seyredeceğim diye ümitlenmiştim bi ara, sonra mümkün olmayacağı ortaya çıktı üzüldüm tabi. Neyse, belki yine de ilerde bir gün olur, ümit kesmemek lazım...Ayo tam bir melez, babası Nijerya'lı, Almanya'da doğmuş, daha sonra Paris ve New York gibi şehirlerde yaşamış uzun süre. Paris'te ünlü soul şarkıcısı Omar'ın açılışını yapmış. İsmi Yoruba dilinde "neşe" anlamına geliyor, ilk albümü de herhalde bu bağlantı üzerinden "Joyful" adını almış. Çok güzel bir albüm bu, ben kendisini ilk bu albüm ile tanıdım. Daha sonra 2008'de Gravity At Last albümü gelmiş. İlk albüm biraz daha ağırbaşlı, sakin şarkılar içerirken, ikinci albümde oldukça keyifli hareketli reggae - ska arası parçalar da var. Özellikle yaz aylarında dinlemek için ideal bir müzik, akşam güneşine karşı hafif bir cin tonik ile beraber süper gidebilir :)
Ve lafı daha fazla uzatmadan geçen programın geciken listesini sunuyorum:
14 Nisan 2009 Alçak Basınç
The Tiny Burn
Grace Jones I'm Crying (Mother's Tears)
Ayo Change
Emiliana Torrini Me And Armini
Gabriella Cilmi Got No Place To Go
Friendly Fires Jump In The Pool
Depeche Mode It's No Good (Motor Bass Mix)
Headphone Girlie
The Whitest Boy Alive Timebomb
Kap Bambino Hey!
Little Death Oh Happy Dagger
Cymbals Eat Guitars Some Trees
The Pavement Kennel District
The Juan Maclean The Station
Music Go Music Warm In The Shadows
Ritornell Golden Solitude Pt. 2
PS: Cuma akşamı Kadıköy'deki Arka Oda'da idim, DJ kabininde. Çok güzel bir gece oldu, pek kısa da olsa orada tanışıp konuşabildiğim bütün arkadaşlara geldikleri için teşekkürler! Böyle güzel partilere devam edeceğim umarım. Ayrıca iki not: İstek gelirse reddetmediğim tek grup Chromeo sanırım (ama Heart It Races çalamadığıma da üzüldüm valla) ve gecenin sonunda The Beatles çalınca sonuçları yıkıcı olabiliyormuş!!! :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder